Σαμ Τσέκουας, ο Έλληνας

    

 Άστραψε και βρόντηξε ο Σαμ Τσέκουας, ο Έλληνας από την Νιγηρία στην μουσική εκπομπή ( Ελληνικού καναλιού ) του Σαββάτου όπου ήταν καλεσμένος. Ο Νιγηριανός που έχει ασπαστεί τον Ελληνισμό, στέκει με σεβασμό και αστείρευτη αγάπη απέναντι στους Έλληνες, στον πολιτισμό τους και αναφέρει πως πρέπει να συνεχίσουμε όλοι εμείς να τον τιμάμε έμπρακτα και όχι μόνο με τα λόγια. Είπε ακόμα ότι ο πλανήτης πρέπει να γυρίσει αναγκαστικά στον Ελληνισμό, γιατί ο Ελληνισμός σε κάνει άνθρωπο. Κάθε παιδί πρέπει να διδαχτεί την Ελληνική γλώσσα. Δεν επιτρέπεται να έχεις μια τέτοια ιστορία και να την αγνοείς.

 Και τι δε μας είπε ο.. Χριστιανός.

 Ο Έλληνας αποτελεί διαχρονικά τον υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του πλανήτη και όχι κάποιοι «παγκοσμιοποιητές», που πλασάρουν μια ψευδεπίγραφη οικουμενικότητα.

 Μας... έψαλε κι άλλα.

 Η Ελλάδα -είπε- πρέπει να ξανακάνει πολιτιστική εκστρατεία, όμοια με αυτή του Μ. Αλεξάνδρου. Ο Έλληνας που παύει να διδάσκει Ελληνισμό, παύει να είναι Έλληνας. Τίποτα δεν έχει νόημα, αν η καρδιά παραμένει ψυχρή απέναντι στον συνάνθρωπο που έχει ανάγκη τη ζεστασιά μας.

 Αυτά και πολλά άλλα είπε αυτός ο γλυκύτατος άνθρωπος, ο Σάμ Τσέκουας, που γεννήθηκε στην Νιγηρία αλλά αισθάνεται Έλληνας. Είναι ο άνθρωπος που ζει στη Ν. Υόρκη και διαθέτει το μοναδικό Ελληνικό βιβλιοπωλείο στην Αστόρια των εκατοντάδων Ελληνικών επιχειρήσεων.

 Από τη μια λυπήθηκα γιατί έχουμε ξεχάσει πολλές αξίες και αδιαφορούμε για την ιστορία μας κι από την άλλη χάρηκα που ένας μη Έλληνας αγαπά, σέβεται, εκτιμά και διαλαλεί παντού τη γλώσσα και τον πολιτισμό της δικής μου Πατρίδας.

 Ακούγοντας αυτόν τον άνθρωπο, το μυαλό μου «πετάχτηκε» δυο-τρία χρόνια πίσω σ' ένα γεγονός που είχε σηκώσει θύελλα διαμαρτυριών, τότε που κάποιοι κατασκευαστές όχι… πλυντηρίων αλλά σχολικών βιβλίων, στα καινούργια βιβλία, είχαν «κόψει» τα  φωνήεντα η και ω γιατί δεν χρειάζονταν - είπαν.

 Αν δηλαδή ύστερα από λίγο έρθει κάποιος άλλος «γραμματιζούμενος» και καταργήσει κι αυτός κάνα δυο φωνήεντα, δε θα μπορούμε να μιλάμε.

 Δεν θα μπορεί ένας ερωτευμένος να «ψιθυρίσει δυο φωνήεντα» στην κοπέλα του.

 Εγώ νομίζω ότι είναι δάχτυλο των τροϊκανών, η κάποια παράγραφος στο μνημόνιο. Έχουν «κουρέψει» και ξυρίσει όλες τις λαϊκές μάζες (Παπαρήγα, τη θυμάστε) εργαζόμενους, συνταξιούχους, συμβασιούχους, ωρομίσθιους, ημερομίσθιους και… αργόσχολους.

 Μόνο οι ερωτευμένοι έχουν μείνει ανέγγιχτοι γιατί έχουν τη φλόγα του έρωτά τους που καίει και δεν τολμά κανένας να τα βάλλει με τη φωτιά μην κάψει τα χέρια του. Ο έρωτας έχει δύναμη, είναι δώρο Θεού.

 Σκέφτηκαν λοιπόν να τους χτυπήσουν με διαφορετικό τρόπο. Σου λέει...ας τους αφαιρέσουμε το η και το ω κι άστους να ψάχνουν  να βρουν φωνήεντα να ψιθυρίσουν στις κοπέλες τους. Για αυτό άλλωστε είχαν «ρίξει» στην αγορά από πριν κάτι ξεκάρφωτα γράμματα Κ.Ε.Τ. - Δ.Ν.Τ. - P.S.I. για να τα συνηθίζουμε.

 Ναι. Αυτό είναι!

 Είσαι τώρα στην παραλία με την κοπέλα σου και απολαμβάνετε το ηλιοβασίλεμα. Εκείνη έχει γείρει πάνω σου και καθώς η τελευταία ακτίνα του ήλιου χάνεται εκεί που σμίγει η θάλασσα κι ο ουρανός, σου έρχεται να της  «ψιθυρίσεις δυο φωνήεντα». Που να τα βρεις.

 Ήταν εφτά, με το κούρεμα έγιναν πέντε κι αν αυτά της τα είπες πριν τη διαδικασία του ηλιοβασιλέματος, τώρα μόνο σύμφωνα έχουν μείνει για ψιθύρισμα, κουτσουρεμένα κι αυτά.

 Έκοψαν το ψι και το ξι.  Ξέρεις πόσες ωραίες λέξεις μπορούσες να φτιάξεις με αυτά τα γράμματα. Θα μπορούσες για παράδειγμα να της πεις.. Ψυχούλα μου, Ξανθέ μου άγγελε, Ψυχοπόνια μου, Ξελογιάστρα μου, Ψωμοτύρι μου, Ξενύχτι μου, Ψιψίνα μου ( ακούγεται πιο ωραία από το ..είσαι γάτα ). 

 Άντε τώρα εσύ βρες σύμφωνα να της ψιθυρίσεις. Όσο γλυκά και τρυφερά κι αν της πεις Δ.Ν.Τ  P.S.I. και Ε.Κ.Τ. ανατριχίλα θα την πιάσει την κοπέλα. Εάν δεν νομίσει οτι της λες τα αρχικά του ονόματός σου και δώσει τη σωστή ερμηνεία στα γράμματα, ίσως να δουλέψουν. Μπορεί να σκεφτεί δηλαδή...χμ...ματσωμένος είναι ο κύριος και μου το λέγει με διαφορετικό τρόπο.

 Εμένα βέβαια δεν με απασχολεί εάν υπάρχουν φωνήεντα για ψιθύρισμα γιατί... τον έχω δέσει τον γάιδαρό μου.

 Τότε που εγώ ήθελα να «ρίξω» τη δικιά μου, αν και είχαμε όλα τα φωνήεντα, δεν της ψιθύρισα κανένα. Ότι ήθελα να της πω, το έλεγα τραγουδιστά παρέα με το μπουζουκάκι μου και της άρεσε πάρα πολύ.

 Εμένα με στενοχωρεί που κόψανε το ωμέγα. Ήταν ωραίο γράμμα, ειδικά το κεφαλαίο με τα δυο ποδαράκια ανοιχτά από κάτω, αν ήταν και λίγο καλλιτεχνικό, ήταν σαν ζωγραφιά.

 Στο εστιατόριο που δουλεύω, το χρησιμοποιώ πολύ το ωμέγα. Κατεβαίνω τη σκάλα στο υπόγειο, γλιστράω, ωχ!!!  Ανεβαίνω, παραπατάω ωχ!!!

 Προχθές σήκωσα ένα δοχείο νομίζοντας ότι είναι γεμάτο ενώ ήταν άδειο, ένας σφάχτης μου δίνει ένα δάγκωμα εδώ δεξιά στη μέση κι έμεινα σαν …σίγμα τελικό. Ένα μακρόσυρτο ωωωωωωχ!!!!! βγήκε αυθόρμητα, στόλισα και με κάνα δυο κοσμητικά επίθετα τον Κολόμβο που ανακάλυψε την Αμερική, πήρα μερικές βαθιές αναπνοές και ανακουφίστηκα λιγάκι.

 Τώρα χωρίς το ωμέγα πως θα περνάει ο πόνος, δεν ξέρω.

 Πριν κλείσω ήθελα να συμβουλεύσω τους ...ερωτευμένους να σκεφτούν λίγο σοβαρά την περίπτωση με το μπουζούκι. Σε μένα δούλεψε.

 Όχι μόνο την «έριξα» την κυρία, αλλά την παντρεύτηκα κιόλας.