ΓΕΜΙΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΒΟΣΤΩΝΗΣ

 

«Στα ξένα είμαι Έλληνας και στην Ελλάδα ξένος» έλεγε με παράπονο ο Καζαντζίδης σε ένα Ποντιακό τραγούδι.

Εγώ λέω κάτι άλλο.  «Στην Ελλάδα είν' κατάρα και στα ξένα είναι ευχή» (το να είσαι Έλληνας).

Αυτό απέδειξε την Δευτέρα  4 Δεκεμβρίου η ομάδα μπάσκετ της Βοστώνης (Boston Celtics), στον αγώνα του Αμερικανικού πρωταθλήματος με την ομάδα Milwaukee Bucks, του Γιάννη Αντετοκούμπο.

Στο γήπεδο της Βοστώνης «TD Garden», διοργάνωσαν βραδιά Ελληνικής κληρονομιάς (Greek Heritage Night).

Από νωρίς κατά «κοπάδια» έφταναν οι ομογενείς στο γήπεδο με καπελάκια, κασκόλ, σημαίες με τα χρώματα της αγαπημένης τους ομάδας της Βοστώνης. Το γέμισαν με Ελλάδα, με χορούς, με Ελληνικές σημαίες και επευφημίες, αφήνοντας κατάπληκτους και ενθουσιασμένους τους φίλους μας τους Αμερικάνους.

«Είναι Ελληνική βραδιά θα διασκεδάσουμε» ανέφεραν τα μεγάφωνα του γηπέδου.

Την αυλαία άνοιξε η ομογενής Ειρήνη Τορνεσάκη η οποία κάνει το μάστερ στο Berkeley και η οποία τραγούδησε τον Αμερικάνικο Εθνικό Ύμνο και καταχειροκροτήθηκε αφού η φωνή της και η απόδοσή της ήταν υπέροχη.
 

Εκείνη τη στιγμή ήρθε στο μυαλό μου το θέμα της σημαίας και του Σημαιοφόρου που δημιουργείται κάθε φορά στις  Εθνικές μας γιορτές.

Ας σκεφτούμε τι έγινε στο «TD Garden» την Δευτέρα, όπου Αμερικανοί τίμησαν την Ελλάδα και ''επέτρεψαν'' να τραγουδήσει τον Εθνικό τους Ύμνο μια Ελληνίδα. Στην Ελλάδα γιατί δεν μπορεί κάποιος να κρατήσει την σημαία ενώ έχει γεννηθεί εκεί, πηγαίνει σχολείο και είναι άριστος μαθητής;

Τον Γιάννη Αντετοκούμπο όμως, τον θέλουμε στην Εθνική μας ομάδα!!.

Στο ημίχρονο κελάηδησε το κλαρίνο και χόρεψε το χορευτικό συγκρότημα Γιοι και Θυγατέρες του Μεγάλου Αλεξάνδρου (Τσολιάδες και Αμαλίες) τα ωραία μας Δημοτικά τραγούδια στο Αμερικάνικο κοινό, εδώ στην "Αθήνα της Αμερικής" (όπως έχουν ονομάσει την Βοστώνη) και πολλοί Αμερικανοί σηκώθηκαν από τα καθίσματά τους και έφερνα γυροβολιές.

 

  
    Θαρρώ πως έγραψε άλλη μια ιστορία το χορευτικό συγκρότημα, γιατί εδώ που τα λέμε δεν μπορούν όλα τα χορευτικά συγκροτήματα να χορέψουν μέσα στο TD Garden.
 

Υπολογίζεται οτι 1.500 με 2.000 ομογενείς ήταν μεταξύ των θεατών στο γήπεδο. Ένα ιστορικό γήπεδο στο οποίο η ομάδα της Βοστώνης έχει κερδίσει 17 πρωταθλήματα. Φέτος με ανανεωμένη ομάδα έχει ένα καταπληκτικό ρεκόρ μέχρι στιγμής με 22 νίκες και 4 ήττες.

Γέμισα Ελλάδα το «TD Garden».

Θα έπρεπε όλα τα Ελληνικά τηλεοπτικά κανάλια να είχαν ζωντανή σύνδεση με Βοστώνη, εκεί όπου την Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου, ζωντάνεψε το Ελληνικό πνεύμα το Αθάνατο, το Ωραίο το Μεγάλο και το Αληθινό, αντί να δείχνουν τα μαλλιοτραβήγματα στη Βουλή για μίζες, για κουμπάρους και ξαδέλφια. 
Ήταν μια δική μας γιορτή που διοργάνωσαν οι Αμερικανοί γιατί αγαπούν και σέβονται την Ελλάδα, διαβάζουν την ιστορία της και ξέρουν οτι από εκεί ξεκίνησε η ιδέα του αθλητισμού.

Οι Αρχαίοι υμών πρόγονοι σταματούσαν τους πολέμους σε περίοδο αθλητικών γεγονότων κι εμείς τότε αρχίζουμε τον πόλεμο.

Πως καταντήσαμε Θεέ μου!!!  

Εδώ οι φίλαθλοι να είναι ανακατεμένοι, να χειροκροτούν τον αντίπαλο και εμείς (στην Ελλάδα), να έχουμε αστυνομία στις εξέδρες, δακρυγόνα, ΜΑΤ, χυδαία συνθήματα για τον αντίπαλο, μισογκρεμισμένα γήπεδα, σπασμένες τζαμαρίες πυρπολισμούς αυτοκινήτων, επιθέσεις σε λεοφωρεία οπαδών, ματωμένα πρόσωπα, ακόμα και νεκρούς.

Ας γυρίσουμε όμως στην ωραία βραδιά εδώ στη Βοστώνη.

Τιμήθηκε η Ελληνίδα γιατρός Αθηνά Πάπας, καθηγήτρια της έδρας Erling Johansen στην Οδοντιατρική Έρευνα η οποία είναι και επικεφαλής του τμήματος Στοματικής Ιατρικής (Οral  Μedicine) στο Tufts University School of Dental Medicine στην Βοστώνη.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι η  γιατρός κ. Πάπας, βοηθάει φτωχούς και άπορους  ανθρώπους, με επεμβάσεις και εγχειρήσεις (στα δόντια), χωρίς πληρωμή παρακαλώ!!!

Αυτό θα πρέπει να φτάσει στα αυτιά των Ελλήνων γιατρών, στους οποίους δεν θα έλεγα βέβαια να δουλεύουν "τσάμπα", αλλά εκείνο το …φακελάκι, δεν τους τιμά καθόλου.

 Πριν από το παιχνίδι, έγινε το  «The Nikos Galis All-Stars Game». Ήταν ένας σύντομος αγώνας μεταξύ παιδιών Ελληνικής καταγωγής, ηλικίας 8-12 ετών.

 

Πως θα μπορούσε να λείπει ο Γκάλης, που παρ ολίγο το «TD Garden», να ήτανε το σπίτι του. Το 1979 φοιτητής στο Σίτον Χολ (Seton hall), βγήκε τρίτος σκόρερ σε ολόκληρη την Αμερική με μέσο όρο 27,5 πόντους πίσω από τον Λάρι Μπέρντ που είχε 28,6 πόντους. Σιγά τη διαφορά!

Το ταλέντο όμως του Γκάλη ξεχώριζε και ο προπονητής των Celtics τον κάλεσε μαζί με τον Λαρι Μπέρντ. Ένας τραυματισμός όμως στον αστράγαλο, τον υποχρέωσε να μείνει εκτός προπονήσεων για μερικές εβδομάδες. Έτσι ο προπονητής δεν μπορούσε να περιμένει, έκοψε τον Γκάλη και έδωσε το συμβόλαιο σε άλλον παίχτη.

 Μερικά χρόνια αργότερα, όταν ρώτησαν τον πρόεδρο των Μπόστον Σέλτικς, Ρεντ Αουερμπαχ, ποιο ήταν το μεγαλύτερο λάθος στην καριέρα του, παραδέχτηκε χωρίς δισταγμό: «Το ότι δεν υπογράψαμε συμβόλαιο με τον Νιck Galις».
 

 Καλύτερα (για μένα) που ήρθαν έτσι τα πράγματα, γιατί στο ΝΒΑ ο Γκάλης θα ήταν ένας πολύ καλός παίχτης μαζί με τόσους άλλους. Δεν θα γινόταν ποτέ ο «Θεός» για τους Έλληνες, το ίνδαλμα, ο ηγέτης και το καμάρι ενός ολόκληρου Έθνους.

 Ένας άλλος Έλληνας «Θεός» ήταν τη Δευτέρα σε εκείνο το γήπεδο. Ο Γιάννης Ατντετικούμπο, που έχει τρελάνει τους Αμερικανούς με το ταλέντο του.
 

Ένας «μεγάλος» παίχτης του ΝΒΑ ο Kevin Durant έχει πει. "I've never seen anything like him. Giannis Antetokounmpo could be greatest basketball player ever". «Δεν έχω ξαναδεί κάποιον άλλον σαν κι αυτόν. Μπορεί να είναι ο καλύτερος παίχτης όλων των εποχών».

Αποθεώθηκε ο Γιάννης από του Έλληνες φιλάθλους, φωτογραφήθηκε μαζί τους και ανταπέδωσε την αγάπη τους με το παίξιμό του.

Έπαιξε καλά, σκόραρε 40 πόντους λίγο πιο κάτω από τους μισούς πόντους ολόκληρης της ομάδας του.

 

 Τελικά οι Boston Celtics κέρδισαν την ομάδα του Γιάννη με 111-100

 Μπορεί να έχασε η ομάδα του Γιάννη, αλλά οι ομογενείς της Βοστώνης κέρδισαν γιατί χάρη σ' αυτόν, μιλούν όλα τα μεγάλα Μέσα Ενημέρωσης. Ακόμα, είδαν τον καλύτερο παίχτη του αγώνα που είναι Έλληνας (και το τονίζει όπου βρεθεί), τον Γιάννη Αντετοκούμπο, το παιδί που γεννήθηκε στην Ελλάδα από γονείς από την Νιγηρία.

 

 



 

      Οι φωτογραφίες είναι ευγενική προσφορά του Νίκου Καυκά, ιδιοκτήτη της photo synthesis.

,

ΕΚΕΙ ΠΟΥ Η ΦΥΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙ

 

Φεύγουνε τα χελιδόνια κρύωσε ο καιρός πεφτουν φύλλα από τα κλώνια στο χαντάκι μαζευτήκαν κίτρινος σωρός.

 

Το καλοκαίρι τελείωσε και το φθινόπωρο είναι γεγονός! Μπορεί ακόμα να κάνει ζέστη, όμως είναι εδώ .

Καταλαβαίνεις ότι μπήκε φθινόπωρο από τη μέρα που μικραίνει, τη νύχτα που ψυχραίνει, το σεντόνι που δεν είναι αρκετό για να σε κρατήσει ζεστό ως το πρωί και όταν οι στάλες από τα πρωτοβρόχια... επισκέπτονται τα παράθυρά μας.

Η φύση, έχει πάρει κι αυτή το δρόμο προς την ξεκούρασή της σιγά-σιγά.

Το πρωί που ξυπνάς κι ανοίγεις το παράθυρο, τα φύλλα του δέντρου στην αυλή δεν είναι πια πράσινα, αλλά φοράνε ένα πορτοκαλί πέπλο.  Η χλωροφύλλη τους αποσυντίθεται σιγά-σιγά το φθινόπωρο και αφήνει να φανούν τα άλλα χρώματα που υπάρχουν στα φύλλα.

 

Άλλα είναι καφετιά, κίτρινα, σκούρα, κόκκινα, πρασινοκίτρινα σε μυριάδες αποχρώσεις που καθώς πέφτουν, σχηματίζουν όμορφα τοπία στους δρόμους και στα πάρκα. Το Φθινόπωρο είναι από τις ωραιότερες εποχές για όμορφες και μοναδικές φωτογραφίες.

Στη βορειοανατολική γωνιά της Αμερικής που ονομάζεται Νέα Αγγλία και που απαρτίζεται από έξι νομούς ( πολιτείες ), Maine, Massachusetts, New Hampshire,Vermont, Rhode Island και Connecticut, το φθινόπωρο, κάνει ένα καταπληκτικό, ένα μεγαλοπρεπές σόου σε πεδιάδες και σε βουνά  που μετατρέπονται σε μια τεράστια παλέτα γήινων χρωμάτων.  Ένα μοναδικό θέαμα που ''προσελκύει''  επισκέπτες από όλη την Αμερική και όχι μόνο.

Η χλωρίδα στην περιοχή αυτή της Αμερικής είναι πλούσια. Μια μεγάλη ποικιλία      από διαφορετικά δέντρα που συνυπάρχουν το ένα δίπλα στο άλλο, μας δίνουν ένα καταπληκτικό θέαμα!!

         !  Εκεί που η φύση....ζωγραφίζει και η μαγεία της θέας σε ανταμείβει πλήρως!!

Πολλοί Αμερικανοί προτιμούν να κάνουν τις διακοπές τους το φθινόπωρο ( στην περιοχή ) για να απολαύσουν αυτό το μοναδικό θέαμα. Τα χρώματα αλλάζουν μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα. Είναι διαφορετικά στη συννεφιά, αλλιώτικα μετά τη βροχή και λάμπουν στον ήλιο.

Τα φύλλα που ήταν κίτρινα σήμερα, γίνονται καφετιά αύριο, κόκκινα μεθαύριο, βυσσινί, μώβ κ.λπ.

Η Φύση μπορεί να γίνεται σκληρή μερικές φορές, αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις που μας αφήνει άφωνους με την ομορφιά της!!!

                                      Δημιουργίες της φύσης που σε αφήνουν εκστατικό!!

 

HAPPY HALLOWEEN

 

 

Σήμερα η Αμερική γιορτάζει το «Halloween».

 

Η λέξη χάλοουιν είναι συντομογραφία του «All Hallows Evening», δηλαδή η παραμονή των Αγίων Πάντων, που είναι η 1η Νοεμβρίου.

Οι Άγιοι Πάντες άρχισαν να εορτάζονται το 609 μ.Χ., στις 14 Μαΐου, αλλά ο Πάπας Γρηγόριος ο 4ος μετακίνησε τη γιορτή στην 1η Νοεμβρίου επειδή η Πόλη της Ρώμης δεν μπορούσε να δεχτεί έναν τόσο μεγάλο αριθμό πιστών που συνέρρεαν τον Μάιο και επιλέχτηκε αυτή η ημερομηνία προς τον χειμώνα, για λιγότερο κόσμο.

 Πολλοί συγχέουν την γιορτή αυτή με τις Ελληνικές Απόκριες, όμως είναι τελείως διαφορετική γιορτή γιατί το Χάλοουιν έχει μια μυστικιστική χροιά.



Όλες αυτές οι …κούκλες έχουν αισθητήρες κι όταν περάσεις δίπλα τους αρχίζουν άναρθρες υπόκωφες  κραυγές και σαρκαστικά γέλια.

Οι ρίζες της γιορτής αυτής λέγεται οτι βρίσκονται σε μια παλιά γιορτή των Ιρλανδών του «Samhain» που σημαίνει «τέλος του καλοκαιριού».

Οι Κέλτες (Ιρλανδοί), την 31ην Οκτωβρίου γιόρταζαν το τέλος της περιόδου της συγκομιδής και την αρχή του χειμώνα.

 

Για το μασκάρεμα, η παράδοση λέει οτι  ερχόμαστε  κοντά  με τον «άλλο κόσμο», ερχόμαστε σε επαφή με πνεύματα και νεκρούς, γατί παλιά πίστευαν οτι οι ψυχές των πεθαμένων περιπλανώνται κάτω στη γη μέχρι την ημέρα των Αγ. Πάντων.

 

Την παραμονή λοιπόν της γιορτής, οι ψυχές είχαν την ευκαιρία να εκδικηθούν όποιον τους είχε κακό όταν ζούσαν, οπότε, όσοι θεωρούσαν οτι υπήρχε λόγος να ανησυχούν, μεταμφιέζονταν για να μην τους αναγνωρίσει το πνεύμα και τους εκδικηθεί, τους κάνει κακό.

 

Όταν πέρασα δίπλα σε αυτό το κουτί, ήταν κλειστό. Ξαφνικά ανοίγει και ακούγεται μια ανατριχιαστική κραυγή. Ο …κύριος που κοιμόταν πετάχτηκε όρθιος και άρχισε να κουνάει χέρια και πόδια, τα μάτια του αναβόσβηναν και ένα σαρκαστικό γέλιο με γέμισε ανατριχίλα. Έκοψε το αίμα μου!. Το έβαλα στα πόδια και δεν ξανά πέρασα από τη γειτονιά.

Η γιορτή του Halloween ενώ ξεκίνησε από την Ευρώπη, στον κόσμο έγινε γνωστή μέσα από την Αμερικάνικη κουλτούρα. Στη χώρα αυτή (την Αμερική), δημοφιλής  γιορτή έγινε  κατά τον 19ο αιώνα, όταν η μετανάστευση Ιρλανδών και Σκοτσέζων ήταν αθρόα. 

Το Halloween στην Αμερική  θεωρείται η πιο προσοδοφόρα εποχή το χρόνου μετά τα Χριστούγεννα. Οι πωλήσεις σε γλυκά, κοστούμια, διακοσμητικά αντικείμενα κ.λπ. την ημέρα αυτή λέγεται οτι φτάνουν τα έξι δισεκατομμύρια δολάρια.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό της ημέρας αυτής είναι τα χρώματα. Τα χρώματα που κυριαρχούν είναι το πορτοκαλί και το μαύρο. Το πορτοκαλί συμβολίζει την χειμερινή σοδειά και το μαύρο τον θάνατο και γενικά τον άλλο κόσμο.

Ένα ακόμα χαρακτηριστικό της γιορτής αυτής είναι οτι οι Σκοτσέζες  εκείνη την  ημέρα, κρεμούσαν τα βρεγμένα σεντόνια μπροστά στη φωτιά για να δουν -υποτίθεται- τον μελλοντικό τους σύζυγο.

Και ένα στατιστικό στοιχείο που ίσως να μην έχει και τόση σημασία. Ο Χουντίνι, ένας από τους πιο διάσημους μάγους όλων των εποχών, πέθανε το Halloween του 1926. 

Το βράδυ της γιορτής, τα παιδιά (μεταμφιεσμένα), πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι και λένε...«trick or treat». Δηλαδή θα μας κοροϊδέψετε η  θα μας  περιποιηθείτε; Και βέβαια θα τους περιποιηθείς δίνοντάς τους  γλυκίσματα (όχι λεφτά), γιατί δεν ξέρεις τι ζημιά μπορούν να σου κάνουν στο σπίτι αργότερα.

Το έθιμο αυτό πάει πίσω στον 16ο αιώνα, τότε που Ιρλανδοί, Σκοτσέζοι και Ουαλοί, μασκαρεύονταν, και επισκέπτονταν σπίτια απαγγέλοντας ποιήματα και τραγούδια με αντάλλαγμα φαγητό. Αντιπροσώπευαν παλιές δικές τους Θεότητες του χειμώνα που απαιτούσαν ανταλλάγματα για να τους προσφέρουν καλή τύχη.

Κάπως έτσι είναι οι αυλές στα περισσότερα Αμερικάνικα σπίτια

 

Όπως όλες οι γιορτές και τα έθιμα  κάθε τόπου  αλλοιώνονται και διαφοροποιούνται χάνοντας η προσθέτοντας καινούργια στοιχεία, έτσι και στο  Halloween το μασκάρεμα δέχτηκε νέες τάσεις (απαιτήσεις της εποχής). Βλέπουμε τα τελευταία χρόνια σέξι κουστούμια, σέξι δασκάλες και νοσοκόμες.

                               Τέτοιες αλλαγές  ας γίνονται, είναι....καλοδεχούμενες.