ΑΣ ΓΙΝΟΥΜΕ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΟΙ

 

 

Ειπώθηκαν και ακούστηκαν πολλά <<πολλά>> όλες αυτές τις Άγιες μέρες των εορτών. Χρόνια  <<πολλά>>, ευχές <<πολλές>> κ.λπ.
Πολλές φορές το λιγότερο είναι και καλύτερο και περισσότερο. Λιγότερο πόνο σε αυτούς που πονούν, λιγότερη στέρηση σε αυτούς που στερούνται, λιγότερη καταπίεση, λιγότερη εκμετάλλευση, λιγότερη δυστυχία, λιγότερη οδύνη, λιγότερος θυμός, λιγότερη κακία, λιγότερος εγωισμός.
Εάν έχουμε λιγότερα όλα αυτά, τότε το μόνο που χρειαζόμαστε να έχουμε περισσότερο, είναι η αγάπη. Αυτή μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε, να επιμείνουμε, να ελπίζουμε, να πιστεύουμε, να αντιστεκόμαστε στο σήμερα που σάρωσε το χτες και να μην επιτρέψουμε με τίποτα να διαγράψει το αύριο από την ζωή μας.
Αγάπη είναι η ίδια η ζωή. Είναι η πρωτομαγιά της καρδιάς, η ανάσταση της ψυχής. Η αληθινή αγάπη μέσα στην ψυχή του ανθρώπου, είναι σαν δέντρο που σιγά-σιγά μεγαλώνει και σκεπάζει όλο και περισσότερους ανθρώπους κάτω από την δροσερή σκιά του.
Από εμάς το μόνο που χρειάζεται είναι να φροντίσουμε λίγο για την καλλιέργεια της, καθώς επίσης να την προστατεύσουμε από αυτά που θα μπορούσαν να την ξεριζώσουν από την καρδιά.
Έτσι ίσως μπορέσουμε όλοι μας να ζήσουμε πιο ανθρώπινα, να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή, να επανέλθει το χαμόγελο στα χείλη μας, να ζεσταθούν οι παγωμένες καρδιές μας με λιγότερα προβλήματα και περισσότερες φωτεινές εικόνες.
Ας κρατήσουμε κοντά μας αυτούς που αγαπάμε και ας τους πούμε πόσο πολύ τους χρειαζόμαστε.. Είμαστε συνταξιδιώτες στο τρένο που λέγεται ζωή και συνοδοιπόροι σε τούτο το μακρινό για όλους μας ταξίδι στον πηγαιμό για την Ιθάκη.
Θα ήταν μαγικό να μπορούσε το μυαλό να συγκρατήσει κάθε τοπίο αυτής της διαδρομής, αλλά συνήθως θυμάται τα πρόσωπα που προσπάθησαν να σταματήσουν το τρένο και να μας κάνουν να αγγίξουμε από κοντά τη ζωή σαν πρωταγωνιστές της.
Κάποιες φορές έρχονται στον δρόμο μας, την κατάλληλη στιγμή, οι άνθρωποι εκείνοι που χρειαζόμαστε για να στηριχθούμε και να συνεχίσουμε την πορεία της ζωής.
Ας τους σφίξουμε το χέρι για να αντλήσουμε πίστη και δύναμη από την δική τους ψυχική δύναμη που κρύβουν μέσα τους για να σηκώσουμε το βάρος των ημερών που μας αναλογούν.
Πρέπει να μείνουμε όρθιοι να παλέψουμε, να ξεπεράσουμε και να βγούμε <<σοφότεροι>>, <<μεγαλύτεροι>>, <<γενναιότεροι>>, <<ομορφότεροι>> και <<ερωτευμένοι>> όσο ποτέ με την ζωή που μας χάρισε ο Θεός.
Ας ανοίξουμε την πόρτα μας να περάσει ο καινούργιος χρόνος το πρωί κι ας τον φιλέψουμε λίγους σπόρους από ένα ρόδι, το χαμόγελο ενός παιδιού, την μελωδία ενός καναρινιού και ας πούμε Δόξα τω Θεό που είμαστε ακόμα ζωντανοί.

Αρχιμηνιά κι αρχή χρονιά
κι αρχή καλός μας χρόνος
πάμπλουτοι να είμαστε από χαρά
και πάμφτωχοι στον πόνο

Ο νέος χρόνος που έρχεται
να μας προϋπαντήσει
είθε με γέλιο και χαρά
τον κόσμο να γεμίσει

Ο πόνος ας γενεί χαρά
το δάκρυ ευτυχία
ας γίνει το σκοτάδι φως
και αγάπη η κακία

Ας γίνει το μπλε του Ουρανού
το χρώμα στις καρδιές μας
και το λευκό του σύννεφου
βάλσαμο στις ψυχές μας

Ας γίνει το κλάμα του παιδιού
τραγούδι μελωδία
οι ουρανοί ν' ανοίξουνε
να ..βρέξει ευλογία.

Χρόνια πολλά σε όλους, καλή χρονιά.