ΝΟΣΤΑΛΓΩ

Ένας αδελφικός φίλος, ο Στράτος, μου έστειλε από την Καλαμάτα όπου παραθερίζει, μια φωτογραφία με τον Ταΰγετο όπως τον αντικρίζει κάθε μέρα και σκέφτεται ότι πίσω από κει, σε κάποιον...Λογκανίκο γεννήθηκε ένας φίλος του. Ο Λογκανίκος είναι το χωριό μου. Φίλε Στράτο σε ευχαριστώ που με έκανες να ταξιδέψω, να ονειρευτώ, να λαχταρίσω, να νοσταλγίσω τις τόσες ομορφιές του χωριού μου. Σήμερα που η Αμερική γιορτάζει τα γενέθλιά της, σαν συνετοί άνθρωποι και πολίτες αυτής της χώρας έχουμε υποχρέωση να συμμετάσχουμε στη γιορτή της και να την τιμήσουμε. Για εμάς είναι δεύτερη Πατρίδα. Μαζί με τη δεύτερη Πατρίδα μου λοιπόν σήμερα θα τιμήσω και την πρώτη. Το χωριό μου.  
Με ένα ποίημα.

ΝΟΣΤΑΛΓΩ

Χαιρετώ τα βουνά σου

με βαριά την καρδιά

τις κορυφές τα λαγκάδια

τις πηγές τα νερά

- 

Φωτισμένες ραχούλες

δασωμένες πλαγιές

δειλινά πορφυρένια

αστροφώτιστες βραδιές

- 

Το φεγγάρι στα δέντρα

τα πουλιά στα κλαδιά

τη γαλήνη του δάσους

τη γλυκιά σιγαλιά

- 

Χωματένια δρομάκια

φτωχικές γειτονιές

μυρωδιές απ' τις γλάστρες

ασπρισμένες αυλές

- 

Λαχταρώ να ακούσω

το τραγούδι του Γκιώνη

χλιμιντρίσματα αλόγου

που γυρνά στο αλώνι

- 

 Κουδουνίσματα αρνιών

που βοσκάνε σιαπέρα

αηδονιού γλυκολάλημα

του τσοπάνη τη φλογέρα

- 

Τη χαρά του Πατέρα

που τρυγάει τ' αμπέλι

και ειν' τα σταφύλια

γλυκά σαν το μέλι

- 

Το τραγούδι της Μάνας

το ψωμί σαν ζυμώνει

σαν πετά τη σαΐτα

στ' αργαλειού το στημόνι

- 

Λαχταρώ της εκκλησίας

την καμπάνα σαν χτυπά

και καλεί στην αγκαλιά της

γέρους νέους και παιδιά

- 

Τη μοσχοβολιά του αέρα

από έλατο και θυμάρι

Λογκανίκο μου ζηλευτέ

του Ταΰγετου καμάρι

- 

Λαχταρώ το χρυσαφί

της αυγής σου το χρώμα

της βροχής τη μυρωδιά

στο βρεμένο το χώμα

- 

Τα φλογισμένα βουνά

στης δύσης την πορφύρα

θαρρείς πως άνοιξε ο ουρανός

την Άγια του τη θύρα

- 

Την αντάρα τ' αγέρα

που φυσά τα κλαδιά

του νερού τη μουρμούρα

που κυλά στη λαγκαδιά

- 

Όπου κι αν πάω

ο νους μου γυρίζει

σ' ένα σπιτάκι

βουβό κι' αδειανό

- 

Χαρές μακρινές

παιδικές μου θυμίζει

είναι το σπίτι μου

 το Πατρικό

- 

Εκεί έχω κάνει

τις πρώτες μου τρέλες

την πρώτη ηλιαχτίδα

αντίκρισα εκεί

- 

Της νιότης το πρώτο

κρυφό χτυποκάρδι

το χάδι της Μάνας

το γλυκό της φιλί

- 

Κι αν βρίσκομαι τώρα

χωριό μου μακρυά σου

και σ' άγνωστους δρόμους

χαράζω σημάδια

- 

Η σκέψη μου έρχεται

πάντα κοντά σου

σε σένα γυρνάει

τις αυγές και τα βράδια