ΖΗΤΩ Η 25η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821

 

 

 

Την Κυριακή 30 Απριλίου έλαβε χώρα στους κεντρικούς δρόμους της Βοστώνης, η μεγαλειώδης παρέλαση για την επέτειο της Επανάστασης του 1821, που γίνεται πάντοτε υπό την αιγίδα της Ομοσπονδίας Ελληνοαμερικανικών Σωματείων Νέας Αγγλίας.

Ίσως να αναλογιστεί κάποιος...καλά τώρα τη θυμήθηκαν την παρέλαση;  Όχι, δεν την θυμήθηκαν τώρα, γιατί ποτέ δεν την είχαν ξεχάσει. Η παρέλαση δεν μπορεί να γίνει την 25ην Μαρτίου γιατί ο καιρός είναι (ακόμα) χειμωνιάτικος. Προσπαθούν οι αξιωματούχοι της Ομοσπονδίας να βρουν μια ημερομηνία πλησίον και λίγο αργότερα της 25^ης για  να έχει ''φτιάξει'' και ο καιρός.

 

              

 Για να πραγματοποιηθεί η παρέλαση, προηγείται μια τεράστια προσπάθεια από την Ομοσπονδία και από τους συλλόγους που την αποτελούν. Είναι μια γιγαντιαία επιχείρηση που εμπλέκονται πολλές υπηρεσίες και φορείς της πόλης της Βοστώνης.

 

 

Υπάρχει πάντα ένα (τιμώμενο) πρόσωπο στην κεφαλή (αρχή) της παρέλασης και που συνήθως είναι κάποιος πολιτικός από την Ελλάδα.
Πριν μερικά χρόνια ερχόταν από την Ελλάδα ένα τμήμα ευζώνων να παρελάσει. Η οικονομική κρίση όμως μας τους... στέρησε κι έτσι η Ομοσπονδία δημιούργησε τους δικούς της Εύζωνες με ...ντόπια Ελληνόπουλα.

 

 

 

Οι γιορτές για την επέτειο αρχίζουν από την Παρασκευή με εκδηλώσεις στην επίσημη αίθουσα του Κυβερνείου της Βοστώνης και στη συνέχεια στο  Ελληνικό Προξενείο. Στις εορταστικέ εκδηλώσεις συμμετέχουν οι δυο  Έλληνες γερουσιαστές  Μπρούς Ταλιαδούρος και Λεωνίδας Ραπτάκης, ο Δήμαρχος Βοστώνης, ο Διοικητής της Αστυνομίας, ο Μητροπολίτης Βοστώνης, η Γενική Πρόξενος, Δήμαρχοι οπό γειτονικές πολιτείες και πολλοί επίσημοι.

Μια ημέρα πριν την Παρέλαση, το Σάββατο δηλαδή, πραγματοποιείται το επίσημο δείπνο της Ομοσπονδίας, όπου κι εκεί υπάρχει πλούσιο πρόγραμμα με ορχήστρα και καλό φαγητό. Οι Εύζωνες χορεύουν λεβέντικα Δημοτικά τραγούδια και οι επίσημοι μιλούν για τις αξίες του Ελληνισμού του τότε (1821) αλλά και τις αξίες του Ελληνισμού του σήμερα.
Εκείνη τη χρονιά τιμώμενο πρόσωπο και επίσημος προσκεκλημένος της παρέλασης ήταν ο Πύρρος Δήμας.

 

Στο κυβερνείο Βοστώνης,ομιλεί ο γερουσιαστής Μπρούς Ταλιαδούρος. Πίσω του, ο Μητροπολίτης Μεθόδιος, αριστερά στη φωτογραφία  ο Πύρρος Δήμας και δεξιά ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Θέμης Καραντζάς.



Οι Εύζωνες της Ομοσπονδίας Ελληνο-Αμερικανικών Σωματείων Νέας Αγγλίας και ο Πύρρος Δήμας στην ομιλία του στη Βουλή της Μασαχουσέτης.



 

 

Συνάντησα τον Πύρρο Δήμα στο δείπνο της Ομοσπονδίας και είχα μια ευχάριστη συζήτηση μαζί του. Μίλησε για την παρέλαση, για τον απόδημο Ελληνισμό, για το 1821 με όμορφα και συγκινητικά λόγια. Ήταν ήρεμος και φαινόταν καλοσυνάτος άνθρωπος..

 Στο τραπέζι του δείπνου, καθόμουν μαζί με τον Πρόεδρο του συλλόγου Βορειοηπειρωτών κ. Μενέλαο Σωτήρη, ο οποίος είναι χωριανός του Πύρρου.

 Σε κάποια στιγμή του λέω: Φαίνεται ωραίος άνθρωπος.

Ναι - μου λέει - δεν μπορείς να φανταστείς πόσο καλός είναι. Κάτσε να τον φωνάξω να το διαπιστώσεις και μόνος σου. Όχι - του λέω εγώ - άφησε τον άνθρωπο ήσυχο που με ξέρει εμένα.

Δεν ήξερα τι να του πω, δεν περίμενα άλλωστε οτι θα έφτανε μέχρι εκεί η...χάρη μου να συναντήσω τον Πύρρο Δήμα, σκεφτόμουν την ώρα που θα μου έσφιγγε το χέρι μήπως νομίσει οτι σηκώνει καμιά μπάρα με 150 κιλά, και μου σπάσει κανά δάχτυλο  και πριν τελειώσω τις σκέψεις μου, ο Πύρρος ερχόταν στο τραπέζι μας.

Έγιναν οι συστάσεις από τον  Σωτήρη.

--- Γεια σου Γιώργη, χαίρομαι πολύ που σε γνωρίζω.

--- Κύριε Δήμα....

--- Θέλω να με λες Πύρρο, μου λέει με χαμόγελο.

Αυτό ήταν. Με αφόπλισε με την απλότητά του. Πήρα θάρρος κι εγώ, λύθηκε η γλώσσα μου και του λέω:

--- Είμαι ευτυχής που βρίσκομαι δίπλα σου αυτή τη στιγμή και θέλω να σε ευχαριστήσω για δυο πράγματα.

Πρώτον. Με έκανες να αγαπήσω ένα άθλημα που δεν ήταν από τα αγαπημένα μου. Ήταν τότε στους Ολυμπιακούς αγώνες το 1992, σήκωσες την μπάρα κι όταν αυτή σταθεροποιήθηκε και κατάλαβες οτι τα είχες καταφέρει, χαμογέλασες - σε παρακολουθούσα - και είπες...για την Ελλάδα. Τότε σκέφτηκα οτι ο άνθρωπος δεν είναι ένας ψυχρός επαγγελματίας αθλητής. Είναι αθλητής με επαγγελματική συνείδηση, με φιλότιμο και λιονταρίσια καρδιά. Ήταν τότε που την Ελλάδα σήκωσες ψηλά στα επουράνια και την ψυχή μας γέμισες τιμή και περηφάνια.

Δεύτερον. Αυτοί οι φίλοι μας οι πολιτικοί κάτω στην Ελλάδα, μας έχουν μπερδέψει  με τις βλ...τους (στο σημείο αυτό ο Πύρρος κουνάει απογοητευμένος το κεφάλι του) και δεν ξέρω εάν είναι ευχή η κατάρα το να είσαι Έλληνας. Εσύ όμως το έκανες να είναι ευχή. Εγώ σαν Έλληνας σε ευχαριστώ πολύ. Στο σπίτι μου έχω ένα μπουκάλι κόκκινο Λογκανικιώτικο κρασί - πότε φεύγεις - αν έχεις ώρα, πέρασε να το πιούμε.

Ο Πύρρος φανερά συγκινημένος μου έσφιξε το χέρι, με αγκάλιασε, με φίλησε και μου είπε: Τα ωραιότερα λόγια που έχω ακούσει!!! 

 

Από αριστερα: Βασίλειος Καυκάς, Αξιωματούχος της Ομοσπονδίας, η..αφεντιά μου, η Μαρία (μου) και ο Πύρρος δήμας.